چرا ویدیو نمی تواند باران را نشان دهد؟

عنوان: چرا ویدیو باران را نشان نمی دهد؟ - معضل بصری از فناوری تا هنر

در فیلم‌های کوتاه و آثار سینمایی و تلویزیونی، صحنه‌های بارانی یک عنصر رایج جوساز هستند، اما بسیاری از بینندگان متوجه می‌شوند که باران در ویدیوها اغلب فاقد واقع‌گرایی است. چرا با وجود بارندگی، دوربین نمی تواند بافت باران را ثبت کند؟ این مقاله تجزیه و تحلیل داده های موضوعات داغ اینترنت در 10 روز گذشته را ترکیب می کند تا این پدیده را از سه بعد فناوری، تجهیزات و بیان هنری برای شما تجزیه کند.

1. داده های موضوعی مربوط به "عکاسی از باران" به شدت در سراسر اینترنت مورد بحث قرار می گیرد

2. محدودیت های فنی: برخورد بین سخت افزار و فیزیک

1.تله سرعت شاتر: سرعت شاتر پیش فرض تلفن های همراه معمولی حدود 1/100 ثانیه است، اما سرعت ریزش قطرات باران به 9 متر بر ثانیه می رسد و باعث می شود که قطرات باران در هنگام عکسبرداری به خطوط کوتاه تبدیل شوند. فیلمبرداری حرفه ای در سطح فیلم و تلویزیون به سرعت شاتر 1/500 ثانیه یا بیشتر نیاز دارد تا شکل قطرات باران را محکم کند.

2.تفاوت اندازه سنسور: مساحت سنسور CMOS تلفن همراه (تقریباً 1/2.3 اینچ) با سنسور فول فریم دوربین فیلمبرداری (36×24 میلی متر) بیش از 20 برابر متفاوت است و قابلیت ثبت قطرات باران در نور ضعیف بسیار متفاوت است.

3.محدوده دینامیکی ناکافی: نسبت نور صحنه ها در روزهای بارانی معمولاً از 10 استاپ فراتر می رود و تجهیزات معمولی فقط می توانند 7-8 استاپ محدوده دینامیکی را ثبت کنند که در نتیجه نوردهی بیش از حد قسمت های روشن یا سیاهی قسمت های تاریک ایجاد می شود.

3. بیان هنری: تعادل بین واقعیت و زیبایی شناسی

1.پارادوکس تقویت بصری: کمتر از 5 درصد از قطرات باران با چشم غیرمسلح در صحنه باران واقعی قابل مشاهده است، در حالی که آثار سینمایی و تلویزیونی برای ایجاد یک اثر دراماتیک به دید بیش از 30 درصد نیاز دارند که منجر به استفاده بیش از حد از باران مصنوعی می شود.

2.درگیری علم رنگ: دمای رنگ واقعی در روزهای بارانی حدود 7500K است، اما "صحنه باران مانند فیلم" که توسط مخاطب درک می شود اغلب باید با تن گرم حدود 6000K تنظیم شود و در نتیجه انحراف از اصالت ایجاد می شود.

3.عدم شکل دهی صدا: طيف صداهاي باران در آثار سينمايي و تلويزيوني معمولاً در فركانس 5-2 كيلوهرتز تمركز مي شود در حالي كه پهناي باند صداهاي باران واقعي 20 هرتز تا 15 كيلوهرتز است. عدم وجود فرکانس پایین باعث می شود که تصویر نازک به نظر برسد.

4. راه حل: بهینه سازی کل فرآیند از تصویربرداری تا پس از تولید

1.نکات قبل از عکاسی: زاویه عکسبرداری با نور پس زمینه می تواند باعث شود که قطرات باران نور منکسری تولید کنند. اضافه کردن اشیاء پیش زمینه به عنوان اشیاء مرجع. از پرچم های سیاه برای مسدود کردن برخی مناطق برای افزایش کنتراست استفاده کنید.

2.پیکربندی تجهیزات ویژه: فلاش همگام شده با سرعت بالا (تا 1/8000 ثانیه)؛ فیلتر پلاریزه برای از بین بردن بازتاب لنز تله فوتو با دیافراگم بزرگ برای فشرده سازی حس فضا.

3.طرح ارتقای بعدی: عملکرد ردیابی باران DaVinci Resolve. سیستم ذرات افترافکت؛ سنتز عمق سه بعدی Nuke.

نتیجه گیری:ماهیت عکاسی از صحنه های باران، جادوی نوری است که نیازمند راه حل های خلاقانه ای است که محدودیت های سخت افزاری را از بین ببرد. با توسعه فناوری عکاسی محاسباتی، توانایی تلفن‌های همراه برای عکاسی از صحنه‌های باران بهبود می‌یابد - «حالت شب بارانی» Huawei P60 Pro می‌تواند شکل قطرات باران را از طریق الگوریتم‌های هوش مصنوعی بازسازی کند. شاید در آینده ای نزدیک، همه بتوانند صحنه های بارانی در سطح فیلم را به راحتی بگیرند.